Bolesław Prus “Z legend dawnego Egiptu”

Ta praca została zweryfikowana przez naszego nauczyciela: 1.02.2024 o 17:44

Rodzaj zadania: Rozprawka

Dodane: 31.01.2024 o 20:07

Bolesław Prus, choć w głównej mierze kojarzony z realizmem i takimi dziełami, jak "Lalka" czy "Emancypantki", w swojej twórczości sięgał także po motywy historyczne. Opowiadanie „Z legend dawnego Egiptu” jest tego doskonałym przykładem. Prus, zafascynowany kulturą i historią starożytnego Egiptu, prezentuje tutaj historię osadzoną w czasach faraonów, zadając czytelnikom pytanie o granice ludzkiej duchowości oraz możliwość kontaktu ze światem pozazmysłowym. Analizując to dzieło, warto zastanowić się nad problemami ludzkiej natury, przeznaczeniem, miłością, śmiercią, a także tym, jak bardzo nasza współczesność różni się od świata sprzed tysiącleci.

Prus, zabierając czytelnika do starożytnego Egiptu, pokazuje nam uniwersalność ludzkich losów niezależnie od epoki, w której przyszło nam żyć. Główny bohater, Ramzes – potomek sławnego faraona – zostaje postawiony w sytuacji, w której musi zmierzyć się ze sprawami z pogranicza życia i śmierci. Zadziwiającym jest, jak sprawnie autor splata elementy fantastyczne z realiami historycznymi. Kreuje zarówno wierzenia, jak i obyczaje Egipcjan z niesamowitą precyzją, co świadczyć może o głębokich badaniach kultury starożytnego Egiptu.

Opowiadanie koncentruje się wokół trzech fundamentalnych zagadnień. Pierwszym z nich jest teraźniejszość i przeszłość. Przez opowiadanie o wydarzeniach z przeszłości, które mogą wydawać się odległe i niezrozumiałe, Prus zwraca uwagę na to, że mimo zmieniającego się świata, ludzkie emocje i dążenia pozostają niezmienne. Drugie zagadnienie to konfrontacja między niewytłumaczalnymi zjawiskami a ludzką racjonalnością. Ramzes mimo trzeźwego spojrzenia na świat, staje przed rzeczywistością, której nauka i logika nie są w stanie ogarnąć. Jest to też odniesienie do społecznej debaty na temat miejsca religii i wiary w życiu człowieka. W końcu trzecim kluczowym problemem w dziele jest przeznaczenie i śmierć. Prus, poprzez opis losów Ramzesa, pokazuje nam, jak cienka jest granica między życiem a śmiercią, jak los potrafi nieoczekiwanie przewartościować nasze plany i pragnienia.

Próba zrozumienia śmierci i znalezienie komfortu w jej obliczu jest jednym z najstarszych wyzwań ludzkości. Prus, świadom tego, nie daje gotowych odpowiedzi, zamiast tego proponuje refleksję. Starożytny Egipt, z jego magią i niezrozumiałymi dla dzisiejszego czytelnika rytuałami, stanowi tło dla odwiecznego dramatu człowieka – walki z przemijaniem i nieuchronnością śmierci.

Rozpatrując bohaterów "Z legend dawnego Egiptu", dostrzegamy ich wielowymiarowość przypominającą postaci z "Lalki" – dzieła znacznie późniejszego. Prus nie kreuje jednowymiarowych postaci, ani też nie przedstawia świata w czarno-białych barwach. Egipski kapłan wynoszący swe wnioski i wiedzę ponad współczesną mu naukę, czy Ramzes zmierzający się ze swoim przeznaczeniem – to postaci, które wnoszą do narracji głębię psychologiczną i filozoficzną.

W zakończeniu można stwierdzić, iż "Z legend dawnego Egiptu" stanowi dzieło o wiele bardziej skomplikowane niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Jest to nie tylko literacka podróż do starożytnej kultury, ale i głębokie studium ludzkiej natury. Prus zadaje pytania o granice poznania i konfrontuje czytelnika z zagadkami istnienia, którym zarówno starożytni, jak i współcześni ludzie, muszą stawiać czoło. Być może odpowiedzi na nie są tak samo nieuchwytne jak piasek pustyni, po której stąpali bohaterowie egipskich legend.