Czy obojętność zwalnia z odpowiedzialności? Leon Kruczkowski „Niemcy”.

Ta praca została zweryfikowana przez naszego nauczyciela: 22.05.2024 o 14:42

Rodzaj zadania: Wypracowanie

Dodane: 22.05.2024 o 14:36

Wprowadzenie

W dzisiejszych czasach często zadajemy sobie pytanie o odpowiedzialność za zło, które nas otacza. Temat ten jest również jednym z głównych motywów dramatu Leona Kruczkowskiego „Niemcy”. Dramat ten nie tylko przenosi nas w realia nazistowskich Niemiec, ale także zmusza do refleksji nad odpowiedzialnością moralną jednostki oraz nad pytaniem, czy obojętność może zwolnić z odpowiedzialności za popełnione zło. Na podstawie analizy postaci profesora Sonnenbrucha, możemy zauważyć, że Kruczkowski stawia twardą tezę: obojętność nie zwalnia z odpowiedzialności.

Teza: Obojętność nie zwalnia z odpowiedzialności moralnej za popełnione zło, czego dowodem jest postawa bohatera dramatu, profesora Sonnenbrucha.

1. Charakterystyka bohatera - Profesor Sonnenbruch

Profesor Sonnenbruch jest jednym z głównych bohaterów dramatu "Niemcy" Leona Kruczkowskiego. Jest to postać skomplikowana i wielowarstwowa, która w sposób doskonały ucieleśnia obojętność wobec otaczającego go świata. Profesor jest samotnikiem, który jest dumny ze swojego stylu życia. Nie interesuje się polityką ani bieżącymi wydarzeniami, skupiając się jedynie na swojej pracy naukowej. Odizolowuje się od spraw wewnętrznych i międzynarodowych swojego kraju, stając się tym samym symbolem bierności intelektualnej.

Publicznie profesor Sonnenbruch milczy na tematy polityczne, a jego przekonania antyfaszystowskie wyrażane są jedynie w gronie rodziny. Nie podejmuje żadnych działań, aby sprzeciwić się reżimowi nazistowskiemu. Mimo iż teoretycznie jest przeciwny faszyzmowi, w praktyce nigdy nie manifestuje swoich przekonań i nie podejmuje konkretnych działań w obronie tego, co uważa za słuszne.

2. Profesor Sonnenbruch jako ucieleśnienie obojętności

Kluczową sceną, która pokazuje moralne rozdarcie i obojętność profesora Sonnenbrucha, jest jego spotkanie z Joachimem Petersem, dawnym asystentem, który jest Żydem. Peters potrzebuje pomocy, aby uratować się przed prześladowaniami. Profesor obiecuje pomoc, ale z powodu strachu przed karą wycofuje się z danego słowa. Oferuje jedynie pieniądze, które mają rozwiązać problem, ale nie podejmuje żadnych realnych działań, które mogłyby uratować życie Petersa.

To spotkanie ujawnia tchórzostwo profesora oraz jego moralne niedostatki. Peters informuje profesora o wykorzystywaniu jego badań przez reżim nazistowski do celów eksterminacji. Jednak profesor wyraża swój brak odpowiedzialności, twierdząc, że "służę tylko nauce". Takie zachowanie jedynie potwierdza jego obojętność i brak odwagi w podejmowaniu etycznych decyzji.

3. Moralna odpowiedzialność - świadome ignorowanie zła

Profesor Sonnenbruch jest świadomy sytuacji w swoim kraju i wpływu polityki nazistowskiej na życie milionów ludzi. Doskonale zdaje sobie sprawę z niszczycielskiego charakteru reżimu Hitlera. W dramacie znajduje się kilka cytatów, które dowodzą, że profesor jest świadomy tego, co się dzieje. Na przykład mówi: "Niemcy rozstali się ze swoim szczęściem, pięknem, dobrem, weszli na drogę szaleństwa" oraz "nienawiść zgubi Niemcy".

Mimo tej świadomości, profesor pozostaje bierny wobec zła. Jako szanowany naukowiec miałby możliwość publicznego sprzeciwu wobec zbrodni popełnianych przez nazistów. Zamiast tego, wybiera laboratorium jako swoje schronienie i ucieczkę przed odpowiedzialnością. Obojętność i brak odwagi w stawianiu czoła rzeczywistości stają się jego znakiem rozpoznawczym.

4. Konsekwencje obojętności

Obojętność profesora Sonnenbrucha ma poważne konsekwencje zarówno dla siebie samego, jak i dla jego otoczenia. Jego relacje z żoną Bertą są zaniedbane, co prowadzi do rodzinnej izolacji. Profesor staje się wyobcowany również od społeczeństwa, zamyka się w swojej symbolicznej "skorupie", która oddziela go od realiów.

Podczas jubileuszu 30-lecia pracy naukowej, profesor ma okazję publicznie wyrazić swoje stanowisko wobec polityki nazistowskiej. Wspomina dawnych przyjaciół i współpracowników, ale unika poruszania jakichkolwiek kwestii politycznych. Zaniedbuje tym samym okazję do potępienia reżimu i wyrażenia swojej moralnej postawy.

Wnioski

Analiza postaci profesora Sonnenbrucha w dramacie Leona Kruczkowskiego „Niemcy” pokazuje, że obojętność nie zwalnia z odpowiedzialności moralnej za popełnione zło. Mimo że profesor unikał zaangażowania w politykę i pozostawał w swoim laboratorium, jego brak działania i obojętność przyczyniły się do cierpienia innych. Jak mówi Hitler, "kto nie jest z nami, jest przeciwko nam", co sugeruje, że brak sprzeciwu wobec zła, jest jego milczącym poparciem.

Ostateczna odpowiedź na pytanie brzmi: Obojętność nie zwalnia z odpowiedzialności moralnej. Profesor Sonnenbruch, mimo deklarowanej obojętności, odpowiada za skutki swoich działań i brak działań, którym mógł zapobiec. To właśnie obojętność wobec zła jest jednym z największych jego cichych sprzymierzeńców.

Zakończenie

Dramatyczne wydarzenia, które miały miejsce podczas II Wojny Światowej, przypominają nam o tym, jak ważna jest odpowiedzialność moralna jednostki. W dzisiejszym świecie, pełnym różnych wyzwań i problemów społecznych, każdy z nas powinien angażować się w walkę ze złem, niezależnie od naszej roli życiowej. Obojętność i bierność nigdy nie będą usprawiedliwieniem dla niewłaściwych działań i zaniedbań.

Bibliografia: - Leon Kruczkowski, "Niemcy"

Dodatkowe źródła: - Analizy i interpretacje dramatu "Niemcy". - Artykuły o historycznym kontekście II Wojny Światowej i polityki nazistowskiej.