"Żelazo hartuje się w ogniu trudności" – przykład Santiago z powieści "Stary człowiek i morze".

Ta praca została zweryfikowana przez naszego nauczyciela: 18.10.2024 o 9:37

Rodzaj zadania: Wypracowanie

Dodane: 3.10.2024 o 17:20

Ernest Hemingway, jeden z najwybitniejszych pisarzy XX wieku, w swojej powieści „Stary człowiek i morze” stworzył postać Santiago, starego rybaka, który w ciągu zaledwie kilku dni musiał stawić czoła nie tylko siłom natury, ale także własnym słabościom i przeciwnościom losu. Santiago jest ucieleśnieniem przekonania, że człowiek hartuje się w ogniu trudności i że prawdziwą miarą jego wartości jest sposób, w jaki staje naprzeciw wyzwań. Tego rodzaju hartowanie przypomina proces kucia żelaza w ogniu, które staje się silniejsze i bardziej wytrzymałe.

Na początku powieści poznajemy Santiago jako samotnego i biednego rybaka, który od 84 dni nie złowił żadnej ryby. Mieszka w biednej, zaniedbanej chacie, a jego jedynym towarzyszem jest młody chłopiec, Manolin, który przez cały czas wierzył w swojego mistrza, mimo że jego rodzice kazali mu pracować na innej łodzi. Santiago nie poddaje się jednak i wciąż każdego dnia wypływa na połów, pokazując niebywałą determinację i siłę ducha. Już w tym momencie widzimy, że chociaż los nie sprzyja naszemu bohaterowi, to nie zgasiło to jego wewnętrznego ognia, a wręcz przeciwnie – wzmocniło go to i przygotowało na jeszcze większe wyzwania.

Kiedy w końcu Santiago decyduje się na samotny połów daleko w morze, staje przed największym testem swojego życia. Udaje mu się złowić ogromną marlina, co jest nie tylko spełnieniem jego marzeń, ale także ogromnym sprawdzianem jego umiejętności i wytrwałości. Walka z rybą trwało kilka dni, podczas których Santiago musiał nieustannie zmagać się z bólem, zmęczeniem i poczuciem osamotnienia. Podczas tych dni na morzu starego rybaka wspierają jedynie jego siła woli i niezłomna wiara w siebie. Jego walka z marlinem staje się metaforą ludzkiego zmagania się z losem i samym sobą. Właśnie w takich chwilach Santiago pokazuje swoje prawdziwe oblicze – człowieka gotowego na wszelkie poświęcenia, by udowodnić swoją wartość.

Santiago nie tylko wystawia na próbę swoje fizyczne umiejętności, ale także duchową siłę. W trakcie walki ze zmęczeniem i bólem, rybak nie traci jednak ani na moment nadziei. Cechuje go ogromna pokora wobec natury i szacunek dla przeciwnika – marlina – którego postrzega jako godnego rywala. Jego relacja z rybą to coś więcej niż tylko walka o przetrwanie; to walka o zachowanie honoru i godności, które są dla niego równie ważne jak fizyczna wygrana.

Jednakże nie jest to koniec trudności, które spotykają Santiago. Kiedy nareszcie udaje mu się pokonać marlina, musi stawić czoła jeszcze większemu wyzwaniu – rekinom, które zwabione zapachem krwi, zaczynają atakować złowioną rybę. Santiago jest zmuszony walczyć z całą swoją determinacją, aby obronić zdobycz, jednak jego wysiłki okazują się daremne. Rekiny stopniowo zjadają marlina, pozostawiając Santiago jedynie szkielet ryby. Ten moment można uznać za kulminację procesu hartowania, bowiem mimo że Santiago zdaje sobie sprawę z ogromu swojej porażki, jego duch nie zostaje złamany. Wraca na ląd, wiedząc, że w obliczu najcięższych prób pozostał wierny sobie i swoim wartościom.

Santiago to przykład człowieka, którego nie można oceniać jedynie przez pryzmat materialnych osiągnięć. Jego wygrana tkwi w niezłomnym duchu i zdolności do zachowania godności w obliczu niepowodzeń. Można powiedzieć, że choć wraca do domu bez zdobyczy, to triumfuje jako człowiek – pokonany, a jednocześnie zwycięski. Proces hartowania w ogniu trudności sprawia, że wychodzi z tej próby silniejszy duchem i bogatszy o nowe doświadczenia.

„Stary człowiek i morze” to nie tylko opowieść o walce człowieka z naturą, ale przede wszystkim o wewnętrznej sile i niezłomnej woli. Historia Santiago doskonale ilustruje tezę o człowieku hartującym się w trudnych chwilach. Niezależnie od wyników materialnych, to właśnie hartowanie w ogniu przeciwności pokazuje, co naprawdę znaczy być człowiekiem. Santiago, choć samotny i często przegrywający w walce z losem, w rzeczywistości triumfuje jako człowiek zdolny do zachowania godności i wiary nawet w najtrudniejszych momentach.