Przedstawiciele prawa ludzkiego i prawa boskiego w tragedii Sofoklesa pt. „Antygona”

Ta praca została zweryfikowana przez naszego nauczyciela: 10.01.2024 o 14:09

Rodzaj zadania: Wypracowanie

Dodane: 2.01.2024 o 18:24

W tragedii "Antygona" Sofoklesa kluczową kwestią jest konflikt między prawem boskim a prawem ludzkim. Sofokles w swej sztuce przedstawia dramatyczne starcie wartości i przekonań, czym dostarcza nam głębokich refleksji nad naturą sprawiedliwości i władzy. Postacie, które zajmują centralne miejsce w tej rozgrywce, to Antygona i Kreon, reprezentujący dwie przeciwne strony sporu.

Antygona, główna bohaterka dramatu, jest niewzruszona i oddana prawu boskiemu. Odwołuje się do niepisanych praw natury i bogów, które według niej przewyższają wszelkie ustanowione przez ludzi regulacje. Dla Antygony bezwzględne jest poszanowanie obrzędów pogrzebowych, które są związane z wiarą w życie po śmierci i odpoczynku duszy w zaświatach. Decyduje się na pogrzebanie brata Polinika, który według dekretu Kreona jest zdrajcą i nie zasługuje na godny pochówek. Działanie to jest dla niej aktem poszanowania woli bogów i świętego prawa, które każe oddawać cześć zmarłym. Antygona stoi więc w opozycji do prawa ludzkiego, kreowanego przez Kreona, i ponosi za swoje postępowanie najwyższą cenę — śmierć.

Kreon, władca Teb, reprezentuje prawa stanowione przez człowieka. Jest przekonany o słuszności swoich decyzji, które opierają się na utrzymaniu porządku i stabilności w państwie. Uważa, że musi pokazać swoją determinację i siłę władzy, nie dopuszczając do żadnych wyjątków, co wyraża poprzez wydanie edyktu, zabraniającego pochówku Polinika. Kreon twierdzi, że kontynuacja społecznego ładu wymaga posłuszeństwa wobec ustanowionych praw, więc ich łamanie, nawet z powodów moralnych lub religijnych, musi być surowo karane. Jednak w toku akcji Kreon musi się zmierzyć z konsekwencjami swojego uporu, gdyż jego decyzje prowadzą do rozpadu jego rodziny i tragedii osobiście go dotykającej.

Konflikt między Antygoną a Kreonem jest ponadczasowym przykładem konfrontacji między absolutną wiarą w boskie przykazania a przekonaniem o konieczności przestrzegania praw ustanowionych przez społeczeństwo. O ile Antygona nie widzi przestrzeni na kompromis wobec nakazów boskich, o tyle Kreon długo nie dostrzega, że prawo ludzkie powinno być elastyczne i wrażliwe na sytuacje, w których ścisłe trzymanie się liter prawa prowadzi do zbrodni wobec ludzkiej moralności.

Dialogi tych postaci i rozwijający się konflikt pokazują, jak trudno jest odnaleźć złoty środek między obowiązkiem religijnym a obowiązkami wobec państwa i społeczeństwa. Ostateczne rozwiązanie konfliktu w tragedii przynosi wiele bólu i cierpienia dla obu stron, co każe zastanowić się nad wartościami, które powinny dominować w procesie tworzenia i wykonywania prawa. "Antygona" Sofoklesa to nie tylko antyczny dramat, ale także uniwersalna lekcja o granicach władzy, odpowiedzialności moralnej i szacunku względem nakazów, które wyznaczają granice naszych działań zarówno jako jednostek, jak i społeczności.