Obraz obyczajów społecznych w XVIII wieku. Omów zagadnienie na podstawie Skąpca Moliera. W swojej odpowiedzi uwzględnij również wybrany kontekst.
Ta praca została zweryfikowana przez naszego nauczyciela: 1.08.2024 o 15:19
Rodzaj zadania: Rozprawka
Dodane: 1.08.2024 o 15:04
Streszczenie:
Molier w "Skąpcu" i "Świętoszku" krytykuje obyczajowość XVII-wiecznej Francji, ukazując autorytarność ojców, aranżowane małżeństwa, kult pieniądza i sytuację kobiet. Jego prace są ważnym komentarzem historycznym. ? #Molier #obyczajowość
#
Obyczajowość od zawsze odgrywała kluczową rolę w kształtowaniu społecznych interakcji i wartości. W historycznym kontekście XVIII wieku, obyczajowość określała normy i zachowania, które regulowały życie codzienne mieszkańców Europy, obejmując kwestie takie jak struktura rodziny, aranżowane małżeństwa, kontrola finansowa czy rola kobiet. Molier, znany francuski dramaturg XVII wieku, w swoich komediach wnikliwie analizował te elementy społeczeństwa, z czego "Skąpiec" stanowi jedno z najważniejszych dzieł. W tej pracy przeanalizujemy obraz obyczajów społecznych XVIII wieku na podstawie "Skąpca" Moliera, uwzględniając kontekst innego jego dzieła - "Świętoszek", które również krytykuje ówczesne normy społeczne.
Molier w swoich dziełach nie tylko przedstawia, ale także krytykuje obyczajowość swoich czasów. "Skąpiec", opowieść o chorobliwej oszczędności Harpagona, oraz "Świętoszek", w którym Orgon daje się oszukać religijnemu hipokrycie Tartuffe'owi, były odważnymi komentarzami na temat współczesnych autorowi praktyk i wartości. W obu dziełach Molier skutecznie ukazuje i krytykuje główne aspekty życia XVII-wiecznego społeczeństwa francuskiego.
Teza
Molier w "Skąpcu" ukazuje charakterystykę obyczajowości XVII-wiecznego społeczeństwa francuskiego, skupiając się na rodzinie, kontroli finansowej, aranżowanych małżeństwach i roli kobiet. Efektywnie krytykuje te aspekty, czego dowodem jest także "Świętoszek".I. Rodzina i autorytet ojca
Struktura rodziny
Opis jednej z najważniejszych instytucji społecznych XVIII wieku, jaką była rodzina, jest kluczowy w zrozumieniu obyczajów tamtych czasów. W "Skąpcu" centralną postacią jest Harpagon, ojciec dwojga dzieci, Elizy i Kleanta. Brak matki w tej rodzinie jest szczególnie znaczący, gdyż odzwierciedla brak równowagi i wsparcia emocjonalnego, co jeszcze bardziej podkreśla autorytarną rolę ojca. Harpagon, będący synonimem oszczędności i skąpstwa, jest nie tylko głową rodziny, ale także jej tyranem, decydującym o wszystkich aspektach życia swoich dzieci.Rola i autorytet ojca
Harpagon uosabia absolutną władzę ojca w rodzinie. Kontrola finansowa, będąca najważniejszym aspektem jego życia, przekłada się na codzienne decyzje dotyczące jego dzieci. Przykładem jest próba narzucenia Elizie małżeństwa z bogatym, ale starego Anzelmem, bez żadnego względu na jej uczucia. Podobnie Kleant, zakochany w Mariannie, również stoi w opozycji do planów ojca, który chce ją poślubić dla własnych korzyści. Molier tutaj wyraźnie krytykuje autorytarność i despotyzm ojców, którzy wykorzystują swoje dzieci jako pionki w grze o gromadzenie majątku.Skutki autorytaryzmu
Chorobliwa oszczędność Harpagona, jego kontrola nad finansami i decyzjami życiowymi dzieci, prowadzi do społecznych i emocjonalnych nieszczęść. Eliza i Kleant czują się uwięzieni przez despotyzm ojca, co tylko pogłębia ich alienację i frustrację. Molier wyraźnie ukazuje, że taka jednostronna władza i kontrola nie prowadzą do harmonii i szczęścia, a tylko do napięć i konfliktów wewnątrz rodziny.„Świętoszek” jako porównanie
Podobnie w "Świętoszku", gdzie postać Orgona, analogiczna do Harpagona, kontroluje i decyduje o życiu swoich dzieci. Orgon, zaślepiony fałszywą pobożnością Tartuffe’a, próbuje wymusić małżeństwo swojej córki Marianny z Tartuffe’em. Molier ponownie ukazuje, jak autorytarne postawy rodziców mogą prowadzić do absurdu i rodzinnych tragedii.II. Małżeństwa i związki aranżowane
Charakterystyka aranżowanych małżeństw
W XVIII wieku małżeństwa często nie były wynikiem uczuć ani miłości, lecz raczej chłodnych kalkulacji finansowych i społecznych. Molier w "Skąpcu" doskonale przedstawia ten mechanizm. Małżeństwa były traktowane jak transakcje, gdzie korzyści materialne odgrywały główną rolę.Przykłady w „Skąpcu”
Harpagon chce zmusić Elizę do małżeństwa z Anzelmem, wyłącznie z powodu jego bogactwa, ignorując zupełnie jej uczucia do Walerego. Podobnie, jego plany dotyczące ślubu z Marianną są motywowane jedynie chciwością i żądzą oszczędności, nie zważa na uczucie syna Kleanta do tej samej kobiety. Molier ostro krytykuje tu instrumentalne traktowanie małżeństwa, które dla Harpagona jest jedynie sposobem na zwiększenie majątku.Przykłady w „Świętoszku”
W "Świętoszku" Orgon również próbuje narzucić swojej córce Mariannie aranżowane małżeństwo z Tartuffe’em, widząc w tym związek tylko korzyści duchowe i społeczne. Znów mamy do czynienia z brakiem poszanowania dla uczuć i autonomii dzieci, co Molier ukazuje jako moralnie szkodliwe i społecznie niewłaściwe.III. Kult pieniądza
Osobowość Harpagona
Postać Harpagona odzwierciedla XIX-wieczny kult pieniądza i gromadzenia bogactwa. Jego skąpstwo i obsesja na punkcie finansów wpływają na wszelkie aspekty jego życia, zarówno prywatnego, jak i społecznego. Harpagon nie ceni miłości, przyjaźni ani rodzinnych uczuć, a jedynie pieniądze. Jego chciwość prowadzi do komicznych sytuacji, ale także ukazuje, jak materializm może niszczyć relacje międzyludzkie.Porównanie z „Świętoszkiem”
W "Świętoszku" Tartuffe wykorzystuje religię jako narzędzie do osiągnięcia materialnych korzyści. Jego hipokryzja i manipulacje pozwalają mu zdobyć zaufanie Orgona, co skutkuje dążeniem do przejęcia jego majątku. Molier w taki sposób zestawia religijność i materializm, krytykując współczesne mu wartości, gdzie na pierwszym miejscu stawiane były pieniądze.IV. Rola i sytuacja kobiet
Eliza w „Skąpcu”
Kobiety w XVIII wieku miały bardzo ograniczoną rolę społeczną i finansową. Eliza w "Skąpcu" jest całkowicie zależna od ojca. Nie ma dostępu do pieniędzy ani możliwości zarobkowania, co czyni ją bezradną wobec decyzji Harpagona. Molier ukazuje tu, jak patriarchalne normy społeczne ograniczają wolność i samodzielność kobiet.Marianna w „Świętoszku”
Podobnie, Marianna w "Świętoszku" jest zdana na decyzje ojca. Nie ma możliwości sprzeciwu wobec aranżacji małżeńskiej z Tartuffe’em, mimo że nie darzy go uczuciami. Molier podkreśla tragiczny los kobiet, które nie mają wpływu na swoje życie i przyszłość.Porównanie sytuacji kobiet w obu dramatach
W obu dramatach Molier ukazuje podobne problemy: brak praw, samodzielności i możliwości finansowych kobiet. Społeczność tamtych czasów akceptowała te ograniczenia, co Molier krytykuje poprzez ukazanie dramatycznych skutków takiego stanu rzeczy.V. Krytyka obyczajowości przez Moliera
komedii jako formy krytycznej analizy
Molier używa formy komedii, aby dokonać krytycznej analizy społeczeństwa. Komedia pozwala mu na ukazanie wad społecznych w lżejszy i bardziej dostępny sposób, co sprawia, że jego przesłanie staje się efektywniejsze. Ironia i satyra obecne w jego dziełach dyskredytują społeczne normy i praktyki.Wyśmianie obyczajowości w „Skąpcu”
Przez komiczne sytuacje związane ze skąpstwem Harpagona, Molier wyśmiewa jego obsesję na punkcie pieniędzy i autorytarne podejście do rodziny. Skąpstwo Harpagona prowadzi do absurdalnych i groteskowych sytuacji, co podkreśla jego moralną ślepotę i dehumanizację.Wyśmianie obyczajowości w „Świętoszku”
W "Świętoszku", Molier wyśmiewa hipokryzję religijną poprzez postać Tartuffe’a. Orgon, który ślepo ufa Tartuffe’owi, staje się ofiarą swojej własnej naiwności. Molier ukazuje, jak religijność może być wykorzystywana do celów materialnych, co poddaje krytyce autorytarne podejście do religii i rodziny.Zakończenie
Podsumowując, Molier w swoich dziełach, takich jak "Skąpiec" i "Świętoszek", skutecznie ukazuje i krytykuje obyczajowość XVII-wiecznej Francji. Analizuje strukturę rodziny, aranżowane małżeństwa, kult pieniądza oraz sytuację kobiet, wyśmiewając te aspekty poprzez komiczne sytuacje i satyryczne portrety postaci. Jego krytyka obyczajowości jest nie tylko literackim osiągnięciem, ale także ważnym historycznym komentarzem, który rzuca światło na wartości tamtego okresu.Znaczenie krytyki Moliera polega na jego zdolności do refleksji nad społeczeństwem i wartościami XVII wieku. Jego dzieła mają trwały wpływ na literaturę i kulturę, pozwalając współczesnym czytelnikom i widzom zrozumieć i przemyśleć dawną obyczajowość. Molier, w swoich komediach, skutecznie podważa moralne i społeczne normy, inspirując do refleksji i zmian.
Ocena nauczyciela:
Ta praca została zweryfikowana przez naszego nauczyciela: 1.08.2024 o 15:19
O nauczycielu: Nauczyciel - Jacek S.
Mam 9‑letnie doświadczenie w pracy w szkole średniej, ze stałą pracą nad przygotowaniem maturalnym. Uczę praktycznie: od interpretacji polecenia, przez szkic planu, po dopracowanie stylu i punktacji. Na zajęciach pracujemy spokojnie i konsekwentnie, bez zbędnych dygresji. Uczniowie podkreślają przejrzystość wskazówek i to, że każde ćwiczenie ma konkretny cel.
Oceniam to wypracowanie na 5.
Komentarze naszych użytkowników:
Wypracowanie jest bardzo kompleksowe i wnikliwe w analizie obyczajów społecznych XVIII wieku na podstawie dzieł Moliera.
Oceń:
Zaloguj się aby ocenić pracę.
Zaloguj się