Recenzja ekranizacji książki Bolesława Prusa pt.: „Faraon”

Ta praca została zweryfikowana przez naszego nauczyciela: 11.06.2024 o 11:28

Rodzaj zadania: Wypracowanie

Dodane: 11.06.2024 o 11:16

Film "Faraon", który miał swoją premierę w 1966 roku, jest uznawany za klasykę polskiej kinematografii i stanowi wyjątkowy przykład wiernej adaptacji literackiego dzieła Bolesława Prusa. Oprócz tego, że jest mistrzowsko zrealizowany, film ten ma również wielkie znaczenie w kontekście historii polskiego kina. W mojej recenzji chciałbym przyjrzeć się zarówno produkcji filmu, jak i jego fabule, aktorstwu, scenografii, muzyce oraz odbiorowi zarówno w Polsce, jak i za granicą.

"Wstęp": Film „Faraon” to nie tylko wierna adaptacja literackiego dzieła Bolesława Prusa, ale także wyjątkowy przykład polskiego kina, który zasługuje na szczególną uwagę.

I. Kontekst historyczny i produkcja filmu: "Faraon", w reżyserii Jerzego Kawalerowicza, miał swoją premierę w 1966 roku. Szybko zyskał popularność nie tylko w Polsce, ale także za granicą. Produkcja filmu była niezwykle kosztowna i czasochłonna, co widać w olbrzymim nakładzie sił i środków poświęconych na realizację. Około 150 000 statystów – głównie żołnierzy z Związku Radzieckiego – wzięło udział w produkcji, a charakteryzacja ich na Egipcjan była nad wyraz dokładna. Scenografia była równie imponująca, wykorzystano bowiem 40 000 rekwizytów oraz dziewięciometrowe dekoracje budowane na polskich pustyniach. Ten ogromny wkład finansowy i osobowy zaowocował filmem, który do dziś pozostaje jednym z najważniejszych w historii polskiego kina.

II. Fabuła i wierne przedstawienie literackiej rzeczywistości: Film opowiada historię młodego faraona Ramzesa, który stara się objąć tron. Walka Ramzesa z kapłanem Herhorem – który reprezentuje autorytety religijne i polityczne – stanowi główny motyw filmu. Wątek miłosny, przedstawiający relację Ramzesa z Sarą, Żydówką, dodaje filmowi dodatkowej głębi emocjonalnej. Akcenty w filmie skupiają się na tragizmie Ramzesa, jego konfliktach z kapłanami i autorytetami oraz postaci Herhora jako głównego antagonistę, który kwestionuje decyzje młodego faraona. Ta odwieczna walka o władzę i autorytet nadludzki sprawia, że fabuła filmu jest równie emocjonująca, co oryginalna powieść.

III. Motywy polityczne i społeczne: Film "Faraon" porusza także trudne tematy polityczne i społeczne, takie jak walka z totalitaryzmem. W latach sześćdziesiątych, kiedy film powstał, Polska była pod silnym wpływem specyficznego ustroju politycznego, co znalazło odbicie w filmie. Zarówno reżyser Jerzy Kawalerowicz, jak i scenarzysta Tadeusz Konwicki, podkreślili tragizm głównego bohatera oraz wątki polityczne. Film stał się przez to swoistym komentarzem na temat braku wolności słowa i opresji, jakiej doświadczali ludzie w tamtych czasach.

IV. Obsada aktorska: Jednym z najważniejszych atutów filmu jest jego obsada. W głównej roli Ramzesa wystąpił Jerzy Zelnik, który doskonale oddał złożoność i tragizm postaci faraona. Leszek Herdegen, wcielający się w rolę Herhora, także pozostawił niezatarte wrażenie swoją pełną napięcia i charyzmy grą. Barbara Brylska, grająca Kamę, świetnie odegrała swoją rolę. Wysoki poziom aktorstwa, wierne oddanie postaci oraz brak prób tworzenia własnych wizji sprawiły, że film skupił się na wiernym przedstawieniu bohaterów literackich.

V. Scenografia i charakteryzacja: Scenografia filmu "Faraon" to prawdziwy majstersztyk. Wysokie nakłady pracy nad dekoracjami oraz szczegóły charakteryzacji i rekwizytów rzucają się w oczy. Jednym z niewielu mankamentów, które można zauważyć, jest wygląd piramid, które różnią się od prawdziwych egipskich. Jednak takie szczegóły nie przeszkadzają w ogólnym odbiorze filmu. Warto także wyróżnić szczególne momenty, takie jak scena zaćmienia słońca, która została mistrzowsko zrealizowana przy użyciu kliszy czarno-białej.

VI. Muzyka i efekty specjalne: Muzyka w filmie jest subtelna, ale doskonale oddaje klimat starożytnego Egiptu. Choć ilość muzyki jest ograniczona, jej jakość i dopasowanie do atmosfery filmu są niesamowite. Efekty specjalne, jak na owe czasy, były realizacyjne na wysokim poziomie i dodawały filmowi autentyzmu.

VII. Wyróżnienia i nagrody: Film "Faraon" został nominowany do Oscara w 1967 roku w kategorii "Najlepszy film zagraniczny", co jest najlepszym świadectwem jego wysokiej jakości. Chociaż nie zdobył nagrody, nominacja sama w sobie była wielkim osiągnięciem i potwierdzeniem, że film został doceniony na arenie międzynarodowej.

VIII. Współczesna recepcja: Kopie filmowe zachowane do współczesności niestety nie są w najlepszym stanie - obraz jest wyblakły i niewyraźny. Mimo to, film "Faraon" nadal ma swoją wartość artystyczną i historyczną. Współcześnie, film jest oglądany z dużym zainteresowaniem, jako ważne świadectwo polskiej kinematografii lat sześćdziesiątych.

"Zakończenie": Podsumowując, film "Faraon" to monumentalne dzieło polskiego kina, które mimo upływu lat, nadal ma swoją wartość artystyczną i historyczną. Zachęcam wszystkich do obejrzenia tego filmu, mimo jego technicznych mankamentów, gdyż jest on ważnym świadectwem polskiej kinematografii i kultury. Przypomnijmy sobie o jego znaczeniu i wpływie na historię kina, doceniając trud i wysiłek, jaki włożono w jego realizację.