Porównawcza charakterystyka bohaterów dramatu Szekspira „Makbet”. Ocena postępowania

Ta praca została zweryfikowana przez naszego nauczyciela: 17.06.2024 o 14:09

Rodzaj zadania: Wypracowanie

Dodane: 17.06.2024 o 13:46

I. Wstęp:

Dramat Williama Szekspira "Makbet" to jedno z najważniejszych dzieł literatury renesansowej, które ukazuje, jak pragnienie władzy może doprowadzić do moralnego upadku człowieka. Główni bohaterowie, Makbet i Lady Makbet, przechodzą dramatyczne przemiany w przebiegu fabuły, które prowadzą ich od honoru i szlachetności do zbrodni i obłędu. Celem niniejszej pracy jest analiza zmiany ich charakterów i ocena moralna ich postępowania.

Epoka renesansu, w której powstał dramat, była czasem wielkich przemian kulturowych i społecznych, kiedy to zasady etyczne i moralne były intensywnie dyskutowane. Szekspir, tworząc swoją tragedię, osadził ją w rzeczywistości, gdzie wartości takie jak lojalność, honor i męstwo były wysoko cenione, ale również podlegające próbie poprzez nieustanne dążenie do władzy i sukcesu.

II. Charakterystyka Makbeta:

Makbet na początku dramatu jest rycerski, lojalny, odważny i skromny. Jako ceniony wojownik, zdobywa uznanie króla Dunkana i swoich towarzyszy broni. Kontrastuje to z jego późniejszym zachowaniem, które ujawnia, jak dramatycznie zmienia się jego moralny kompas. Sceny walk i pochwały od Dunkana ukazują Makbeta jako idealnego rycerza, który służy swojemu królowi z oddaniem i cieszy się nie tylko jego zaufaniem, ale także miłością i szacunkiem innych.

Przepowiednia czarownic staje się impulsem dla wewnętrznego konfliktu Makbeta. Kiedy czarownice oznajmiają mu jego przyszłe władztwo, początkowo nie może uwierzyć w ich słowa. Zdziwienie i sceptycyzm szybko ustępują miejsca wewnętrznej niepewności. Pragnienie władzy zaczyna się w nim zagnieżdżać, a rozmowy z Lady Makbet tylko potęgują jego ambicje. To ona podsyca w nim pragnienie mordu i władzy, przekonując go, że jedynym sposobem na spełnienie przepowiedni jest zbrodnia.

Makbet jako władca jest zupełnie inną postacią niż ten rycerski wojownik z początku dramatu. Pierwsza zbrodnia, jaką jest morderstwo Dunkana, stanowi punkt bez powrotu. Początkowe skrupuły Makbeta zanikają, a on sam staje się coraz bardziej obojętny na cierpienie i moralność. Jego kolejne zbrodnie są już podejmowane bez wahania, co prowadzi do jego absolutnej demoralizacji.

Jego upadek jest nieunikniony – pogłębiający się obłęd, koszmary i poczucie niesprawiedliwości prześladują go do samego końca. Makbet, dawniej przebiegły strateg, teraz jest zagubionym człowiekiem, którego życie kończy się klęską.

III. Charakterystyka Lady Makbet:

Lady Makbet na początku dramatu to silna, zdeterminowana i ambitna kobieta. Własne ambicje oraz pragnienie władzy dla męża napędzają jej działania od samego początku. Kiedy dowiaduje się o przepowiedni czarownic, widzi w niej szansę na realizację swoich marzeń. Jej wpływ na Makbeta jest nie do przecenienia – to ona jest motywacją i siłą napędową jego działań.

Przekonywanie męża do popełnienia pierwszej zbrodni jest kluczowym elementem jej strategii. Lady Makbet planuje morderstwo Dunkana i w tym celu manipuluje Makbeta, wywołując w nim poczucie winy, jeśli nie podejmie działania. Jest nie tylko inicjatorką, ale i wykonawczynią części planu, co pokazuje jej zaangażowanie i determinację w dążeniu do celu.

Jednak z biegiem czasu jej silna osobowość zaczyna się kruszyć. Od charyzmatycznej liderki przechodzi stopniowo do udręczonej kobiety, której sumienie nie daje spokoju. Zaczyna popadać w obłęd, a jej izolacja i destrukcja stają się nieuniknione. Kiedy samobójstwo staje się kulminacją jej wewnętrznego konfliktu i utraty wpływu, widzimy, jak dalece jej ambicje ją zniszczyły.

IV. Relacja pomiędzy Makbetem a Lady Makbet:

Na początku dramatu Makbet i Lady Makbet działają wspólnie w dążeniu do władzy. Ich relacja jest silna, oparta na wzajemnym wsparciu i wspólnej ambicji. Szukają w sobie oparcia i motywacji do działania, co stanowi o ich jedności.

Jednakże ich relacja ulega stopniowemu rozpadowi. Wzajemna izolacja i rosnące podejrzenia zaczynają zatruwać ich więź. Psychologiczne i emocjonalne czynniki, takie jak poczucie winy, strach i obłęd, wpływają na ich oddzielnie się od siebie. Każde z nich zmagając się z własnymi demonami, przestaje być oparciem dla drugiego.

Wzajemny wpływ, jaki na siebie wywierali, staje się przyczyną ich upadku. Ich wspólne działania, napędzane ambicją i pragnieniem władzy, prowadzą ostatecznie do tragicznego końca każdego z nich. Ich ambicje okazują się silniejsze od ich relacji, co symbolizuje destruktywne skutki niepohamowanego dążenia do władzy.

V. Ocena moralna postępowania bohaterów:

Pod względem moralnym, upadek Makbeta jest jednoznaczny. Jego przejście od rycerskiego wojownika do bezwzględnego tyrana ukazuje, jak daleko może się posunąć człowiek, kiedy ogarnie go żądza władzy. Dyskusja na temat tego, czy mógł uniknąć swojego obłąkania i brutalności, jest złożona. Z jednej strony, przepowiednia czarownic działająca jako katalizator jego działań może wskazywać na pewien nieunikniony los. Z drugiej strony, to jego własne decyzje go pogrążyły.

Lady Makbet, chociaż była wyrachowana i ambitna, zasługuje na bardziej zniuansowaną ocenę. Jej wyrachowanie i ambicja, choć silne, prowadzą ostatecznie do jej zguby. Czy jej postępowanie jest usprawiedliwione? W pewnej mierze, można zauważyć, że jej charakter predysponował ją do tragicznego końca, ale jej działania i manipulacja Makbetem nie pozostawiają jej bez winy.

Wspólne działania Makbeta i Lady Makbet miały katastrofalne skutki. Ich etyczna ocena wskazuje na jasno, jak destruktywna może być bezwzględna ambicja. Alternatywne scenariusze ich losów mogłyby być zupełnie inne, gdyby nie poddali się pokusie władzy i pozostali wierni swoim pierwotnym wartościom.

VI. Wnioski:

Podsumowując, przemiany Makbeta i Lady Makbet są dramatycznym obrazem ludzkich żądz i ambicji. Makbet przechodzi od bohatera do tyrana, podczas gdy Lady Makbet przeistacza się z charyzmatycznej liderki do udręczonej, popadającej w obłęd kobiety. Kluczowe elementy, które doprowadziły do ich upadku, to niepohamowana ambicja, wewnętrzne konflikty i wzajemne wpływy.

Szekspir w swoim dramacie oferuje nam uniwersalne przesłanie o ludzkiej naturze: pragnienie władzy i ambicje są mechanizmami, które mogą zniszczyć człowieka, jeśli nie będą kontrolowane przez zasady moralne. Te motywy pozostają aktualne i ważne również w dzisiejszych czasach, oferując refleksję nad etyką i moralnością władzy.