W każdym jest coś, co zasługuje na podziw innych. Analiza literacka

Ta praca została zweryfikowana przez naszego nauczyciela: 18.05.2024 o 11:57

Rodzaj zadania: Rozprawka

Dodane: 17.05.2024 o 6:30

Człowiek jest istotą niezwykle skomplikowaną i wielowymiarową, a jego wewnętrzne bogactwo często jest niewidoczne na pierwszy rzut oka. Każdy z nas nosi w sobie zarówno światło, jak i ciemność, co czyni nas unikalnymi i godnymi podziwu w różnorodny sposób. Teza, że "W każdym jest coś, co zasługuje na podziw innych," wydaje się być trafnym ujęciem ludzkiej natury. Aby rozważyć trafność tego stwierdzenia, przyjrzymy się postaciom literackim z dwóch dzieł: „Zbrodni i kary” Fiodora Dostojewskiego oraz „Małego Księcia” Antoine’a de Saint-Exupéry'ego.

W "Zbrodni i karze" Dostojewskiego mamy do czynienia z postacią Rodiona Raskolnikowa, młodego studenta prawa, którego życie jest pełne sprzeczności. Z jednej strony jest geniuszem, obdarzonym niezwykłą inteligencją i ambicjami, z drugiej zaś walczy z ubóstwem i wewnętrznymi demonami. Raskolnikow decyduje się na morderstwo lichwiarki, co wywołuje w nim ogromne wewnętrzne napięcie i walkę. Teoria "jednostki wybitnej," którą wymyśla, ma na celu usprawiedliwić jego czyn, lecz sumienie nie daje mu spokoju.

Powody, dla których Rodion decyduje się na zbrodnię, są wielowymiarowe. Nie tylko pragnie przetestować swoją moralność, ale również zmaga się z ubóstwem i poczuciem izolacji. Po dokonaniu zbrodni przechodzi bolesny proces wewnętrznej przemiany. W jego umyśle ścierają się wyrzuty sumienia, ambicje oraz złożone refleksje moralne. Momentem przełomowym staje się jego relacja z Sonią, prostą dziewczyną, której dobroć i poświęcenie zaczynają go odmieniać. Dzięki niej Raskolnikow odkrywa swoją zdolność do miłości i empatii.

Podziw, który rodzi się w czytelniku w stosunku do tej postaci, nie jest jednoznacznie pozytywny, ale z pewnością głęboko fascynujący. Dostojewski pokazuje, że nawet w kimś, kto popełnił straszny czyn, kryje się złożoność emocji i moralnych dylematów, które można podziwiać. Raskolnikow nie jest jedynie zbrodniarzem – jest człowiekiem walczącym z samym sobą, dążącym do odkupienia. Jego przemiana moralna budzi podziw dla skomplikowanej natury ludzkiej oraz zdolności do introspekcji i zmiany.

W zupełnie innym tonie utrzymana jest „Mały Książę” Antoine'a de Saint-Exupéry'ego, który ukazuje piękno prostych, lecz głębokich ludzkich wartości. To opowieść o przyjaźni, miłości i sensie życia, które Autor przedstawia poprzez postać Małego Księcia. Ta symboliczna postać przedstawia swoją podróż po różnych planetach, na których spotyka różnorodne typy charakterów: króla, próżniaka, pijaka czy bankiera, każda z tych postaci odzwierciedla pewne cechy ludzkiej natury.

Relacje Małego Księcia z napotkanymi osobami oraz jego wpływ na dorosłych są inspirujące. Mały Książę przypomina dorosłym, że w życiu warto zachować zdolność do marzeń, spontaniczności i szczerości. Jego relacja z Lisem uczy nas o wartości przyjaźni i odpowiedzialności za drugą osobę. Lis tłumaczy Małemu Księciu, że „dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu”, co jest nauką o głębokiej wartości wewnętrznego piękna.

Inna kluczowa postać, Róża, symbolizuje miłość, która wymaga zrozumienia i poświęcenia. Mimo że Róża jest kapryśna i trudna, Mały Książę uczy się ją kochać i troszczyć się o nią, co pokazuje, że w miłości ważne są drobne gesty i cierpliwość. Te proste, ale istotne wartości wzbudzają podziw dla Małego Księcia - jego otwartość na świat, troska o innych i docenienie małych, codziennych chwil są godne naśladowania.

Oba te utwory pokazują, że w każdym człowieku można znaleźć coś, co zasługuje na podziw. W „Zbrodni i karze” podziwiające jest dążenie do odkupienia i wewnętrzna przemiana głównego bohatera, natomiast w „Małym Księciu” jest to odnajdywanie piękna w prostocie, miłości i codziennych relacjach.

Podsumowując, teza "W każdym jest coś, co zasługuje na podziw innych" jest trafna. Każdy człowiek, niezależnie od swoich wyborów i sytuacji życiowej, ma w sobie coś cennego i wartościowego, co może budzić podziw. Być może są to wielkie moralne walki, jak w przypadku Raskolnikowa, a może drobne gesty i wartości, jak w przypadku Małego Księcia. Takie spojrzenie uczy nas pokory i przypomina o wartości szacunku wobec każdego człowieka.