O miłości dwóch ptaszków

Rodzaj wiersza: Smutny

Streszczenie:

W dolinie smutku, dwoje ptaków tuliło się w miłości, ale ich los był skazany na śmierć. Twarde serca i brak bliskości zabiły ich uczucie. Miłość gaśnie, a dusze są oddzielone jak niebo i piekło. 🕊️✨

W dolinie smutku, gdzie skryło się światło, Gdzie tęsknota krwiłą, snuła swe plotki, Tam dwoje ptaków, w miłości swej glorio, Tuliło skrzydełka, splecione w kokilki. Ich pieśń niczym mgła wiatru dotykała, Wśród czarnych chmur konał głuchy szept, Pozbawieni nadziei, w miłości tonąca, Między nicością coraz bardziej się łępnęli. Lecz ich los burzliwy, skazany na śmierć, Wzburzał serca i oczy łzy lił, Bowiem twarde serca spojrzenia w tajemnicy Zabijały uczucie, które jakoś byt trwało. Miłość ich była jak kruche pióro, Co każdy podmuch wiatru zmiotał łatwo, Odbite w lustrze, widzieli tylko smutek, Brak ciepła i bliskości, tylko puste słowo. I tak ptaki tonęły, w nieustającej fali, W miłości zwodniczej, dwie dusze przeklęte, Oddzielone jak niebo i piekło, Miłość pieśnią gaśnie, w ciszy się męte.

Stwórz smutny wiersz

Oceń:

Zaloguj się aby ocenić pracę.

Zaloguj się