Czy za koleje swojego losu odpowiedzialność ponosił tylko Ojciec Goriot?

Ta praca została zweryfikowana przez naszego nauczyciela: 24.05.2024 o 14:11

Rodzaj zadania: Wypracowanie

Dodane: 24.05.2024 o 14:01

Postać Ojca Goriota, głównego bohatera powieści „Ojciec Goriot” Honoriusza Balzaka, to jeden z najtragiczniejszych obrazów literatury XIX wieku. Jego losy ukazują dramatyczną przemianę od bogatego przemysłowca do zrujnowanego emocjonalnie i finansowo starca. Jego życie zostało ukształtowane przez wypadkową jego własnych decyzji oraz postępowanie jego dwóch córek, Delfiny i Anastazji, co sugeruje, że odpowiedzialność za jego tragiczny los spoczywa nie tylko na nim samym, ale również na jego egoistycznych córkach.

Ojciec Goriot to postać, której młodość oraz lwią część dorosłego życia przypadła na czas burzliwych przemian – Rewolucji Francuskiej. Początkowo skromny pracownik w składzie z mąką, Goriot dzięki swoim umiejętnościom, przedsiębiorczości i pracowitości zdobył znaczną fortunę. Rewolucja Francuska przyniosła mu wiele możliwości, z których skwapliwie skorzystał, co uczyniło go jednym z zamożniejszych mieszkańców Paryża. Sukces finansowy pozwolił mu na zaspokojenie najbardziej ekstrawaganckich pragnień dwóch córek, które stały się sensem jego życia.

Relacja Ojca Goriota z Delfiną i Anastazją jest centralnym punktem jego historii. Obie córki, wykształcone i dobrze zamężne, prowadziły wyrafinowane życie w wyższych sferach paryskiego społeczeństwa. Goriot, nie widząc świata poza nimi, uczynił je „oczkiem w głowie”. W rezultacie całe jego życie podporządkowane było ich potrzebom i pragnieniom. Miłość do córek graniczyła z obsesją, była bezwarunkowa i pozbawiona krytycyzmu.

Poświęcenia Ojca Goriot opierały się głównie na finansowym wsparciu. Gdy tylko córki lub ich partnerzy potrzebowali pomocy finansowej, Goriot nie wahał się oddać swojego majątku. Finansował ich długi, kupował drogie przedmioty, a nawet opłacał luksusowe pokoje dla kochanków swoich dzieci. Prowadziło to do stopniowego wyczerpywania się jego zasobów, podczas gdy córki traktowały go jak niezawodne źródło pieniędzy.

Analizując działania Ojca Goriota, można stwierdzić, że jest on w dużej mierze odpowiedzialny za swoje tragiczne położenie. Jego bezkrytyczna miłość do córek i brak racjonalnego podejścia do finansów doprowadziły go do ruiny. Goriot nie umiał postawić granic ani powiedzieć „nie”. Jednocześnie próbował zrekompensować brak matki, która mogłaby wpłynąć na wychowanie córek, za pomocą pieniędzy, co tylko pogłębiło ich materializm.

Jednak równie dużą odpowiedzialność za los Ojca Goriot ponoszą jego córki. Delfina i Anastazja wykazały się rażącym brakiem wdzięczności i zimną kalkulacją. Połaszczyły się na bogactwo ojca, traktując go jako źródło finansowych korzyści. Spotkania z ojcem miały miejsce głównie wtedy, gdy potrzebowały jego pomocy, a nie z powodów emocjonalnych. W ich zachowaniu dominował materializm, a prawdziwa troska o ojca była niemal nieistniejąca.

Wpływ przemian społecznych i wartości rewolucyjnych na rodzinę Goriot jest również nie do przecenienia. Społeczne przemiany po Rewolucji Francuskiej ukształtowały nowe zasady i wartości, w których wymierne korzyści materialne stały się jedną z najważniejszych miar sukcesu i szczęścia. Brak matki jako strażnika domowego ogniska również wpłynął na wychowanie córek, pozostawiając ojca samemu z trudnym zadaniem wychowywania ich w nowym, dynamicznym społeczeństwie.

Konsekwencje działań i zaniechań zarówno Goriota, jak i jego córek były dramatyczne. Goriot w końcu znalazł się w nędzy, opuszczeniu i braku wsparcia emocjonalnego ze strony najbliższych. Jego śmierć w tragicznych okolicznościach była ostatecznym dowodem na to, jak dalece jego losy były wynikiem skomplikowanej sieci relacji i działań.

Podsumowanie sytuacji pokazuje, że odpowiedzialność za losy Ojca Goriot wynika zarówno z jego własnych decyzji, jak i z postępowania jego córek. Każdy z członków tej rodziny popełnił błędy, które doprowadziły do ich wspólnej tragedii. Z jednej strony był to brak umiejętności wychowywania dzieci poza aspektem materialnym, a z drugiej – brak szacunku do ojca i jego poświęceń oraz dominujący materializm.

Pod rozwagę warto postawić pytanie, czy lepsze wychowanie córek mogłoby zrównoważyć materialne wsparcie, które od niego otrzymywały. Jaki jest prawdziwy koszt miłości rodzicielskiej, gdy dziecko nie odwzajemnia uczucia i szacunku? „Ojciec Goriot” nie daje jednoznacznej odpowiedzi, lecz zmusza do refleksji nad złożonością relacji rodzinnych oraz wpływem transformacji społeczno-kulturowych na życie jednostki.

Balzac przedstawia nie tylko tragedię rodzinną, ale również skomplikowany obraz społeczny epoki post-rewolucyjnej Francji, ukazując, że w każdej ludzkiej relacji tkwi potencjalna przyczyna zarówno upadku, jak i sukcesu.